Haşlanmış Nohut Buzluğa Atılır mı? Bir Aile Sofrasından Bir Hikâye

Siz hiç mutfakta, sıcak bir yaz günü, evde herkesin yoğun olduğu bir zamanda, bir tencere nohut haşlarken kendinizi kaybolmuş hissettiniz mi? İşte ben, o anlarda sıklıkla mutfakta yalnız kalan, tencereyi karıştırırken bir yandan da evdeki tüm karmaşayı düşünen biriyim. Bu yaz, bir yaz akşamı mutfakta böyle bir an yaşadım ve içimde büyük bir soru belirdi: “Haşlanmış nohut buzluğa atılır mı?” Bu sorunun cevabını bulmak, hiç de basit bir iş değildi. Hele bir de konu, her şeyin daha verimli, daha çözüm odaklı olmasını isteyen biriyle, duygularla hareket eden birinin arasında tartışma konusu olursa, işler biraz daha karışıyor.

Hadi gelin, bu sorunun cevabını bulurken yaşadığım yolculuğa birlikte çıkalım.

Hikâyenin Başlangıcı: Bir Aile Sofrası

Bir yaz günü, mutfakta annemle birlikte nohut haşlıyoruz. Annem, her zaman sağlıklı ve pratik bir şeyler yapmak isteyen, yemekleri hazırlarken evdeki herkesi mutlu etme arzusuyla hareket eder. Ben ise her zaman çözüm odaklı ve biraz da stratejik düşünüyorum. Bu yüzden, “Nohutları fazla haşladık, bir kısmını buzluğa atsam, sonra rahatça kullanırım,” diyorum. Anlamadığım şey, annemin bu önerime hiç sıcak bakmamasıydı.

“Canım,” diyor annem, “Buzlukta nohut durur mu hiç? Hem zaten o kadar pratik değil. Haşladık, mis gibi, hemen tüketelim.” Annesinin mutfakta her şeyi en iyi şekilde bildiğini her zaman bilen ben, bu sırada biraz şaşırıyorum. Ne de olsa, annemin mutfak bilgisi konusunda herkes ona danışır.

Ama ben, ne kadar da hazırlıklı olursam olayım, pratik çözümleri hemen değerlendiren biri olarak, “Ama hem daha sonra yemek yaparken zaman kazanırım, hem de fazla nohut israf olmaz,” diyorum. Annemin ise yanıtı çok farklı. “Bazen işler, hemen çözülmek zorunda değildir. Bazen biraz da duyguyla, anın tadını çıkararak yapılmalı.”

Erkeklerin Çözüm Odaklı Yaklaşımı: Stratejik Bir Düşünce

O an düşündüm, erkekler bazen soruna çözüm bulma konusunda ne kadar doğrudan hareket ederler. İşte ben de öyleydim. Çözüm basitti: fazla haşladığım nohutları buzluğa atmak, zaman kazandırır, mutfak düzenini bozan fazla miktarda yemeği çözer ve her şey yolunda giderdi. Bu çözüm odaklı düşünme tarzım, çoğu zaman hayatın her alanında işime yarıyor. Ama mutfakta işler bazen farklıydı. Yani her şeyin matematiği yoktu, duygular vardı.

Kadınların Empatik ve İlişkisel Yaklaşımı: Duygularla Bağ Kurma

Annemin bakış açısı, bu noktada çok daha empatikti. O, yemekleri hazırlarken yalnızca pratikliği değil, aynı zamanda yemeğin etrafındaki insanlarla, sofradaki herkesle kurulan duygusal bağı da göz önünde bulunduruyordu. Onun için mutfakta yemek yapmak, sadece bir iş değil, bir ilişki biçimiydi. Yemekler, insanların sevdikleriyle geçirdiği zamanın bir parçasıydı. Her şeyin zamanı vardı; fazla hazırlık, fazla düzen derken bazen “anı” kaçırırdık. Annem, yemeği hazırlarken de, sofra kurarken de, her zaman tüm duygularını katarak, anın değerini artırıyordu.

Bu, sadece yemek değil, hayatın anlamını daha derin bir şekilde hissetmekti. Belki de bu yüzden, annem için “fazla nohut” ya da “buzluk” gibi pratik çözümler, aslında sofranın kalbini kaybetmekti. Anlayamadım, ama o an fark ettim ki, mutfak sadece yemek değil, aynı zamanda bağ kurma yeriydi.

Peki, Haşlanmış Nohut Buzluğa Atılır mı?

Ve sonra, soruyu cevaplamak gerekirse: Haşlanmış nohut buzluğa atılır mı? Evet, atılabilir. Gerçekten de, haşlanmış nohutları buzluğa koymak, özellikle pratik çözümler arayan biri için oldukça mantıklı bir seçenek olabilir. Buzlukta uzun süre saklandığında, defalarca haşlanmış nohutlar çözülerek kullanılabilir. Ancak, bir anlamda bu çözüm, zaman kazandırırken sofradaki sıcaklığı ve anı kaybedebilir. Bazen, pratik olmak yerine, yemekle bağ kurmak, o anı daha çok anlamlı kılmak da önemli.

Sonuç: Mutfakta Zamanın Tadını Çıkarmak

Bu yaz, mutfakta geçirdiğim o anı düşündüğümde, fark ettim ki her şeyin pratik ve hızlı olması gerekmez. Belki de mutfakta, yemek yaparken, biraz da annemin dediği gibi, duyguları ve o anı yaşamak gerekir. Haşlanmış nohutlar buzluğa atılabilir, ama bazen fazladan bir tabak nohut, bir araya gelmenin anlamını ve sofrada geçirilen o huzurlu zamanı daha çok değerli kılabilir.

Peki ya siz? Sizce mutfakta ne zaman pratik olmak, ne zaman duygularla yemek yapmak daha önemli? Yorumlarınızı merakla bekliyorum!